سروش لشگری ٬ که بیشتر با نام هنری هیچکس (Hichkas) شناخته می‌شود، یکی از مهم‌ترین و اثرگذارترین چهره‌های تاریخ رپ فارسی است.
او نه‌تنها به عنوان یک خواننده، بلکه به عنوان بنیان‌گذار رپ مدرن در ایران شناخته می‌شود. بسیاری از هنرمندان امروزی الهام‌گرفته از مسیر او هستند.
تولد و دوران کودکی
سروش لشگری در ۱۹ اردیبهشت ۱۳۶۴ در تهران متولد شد. او در محله‌ی سعادت‌آباد بزرگ شد و از همان نوجوانی به شعر و موسیقی علاقه داشت.
پدرش در زمینه‌ی مهندسی فعالیت می‌کرد و مادرش معلم بود. سروش از همان دوران مدرسه روحیه‌ای مستقل و منتقد داشت و همین ویژگی بعدها در موسیقی‌اش دیده شد.
شروع مسیر موسیقی
سروش در سن نوجوانی با سبک رپ و هیپ‌هاپ آشنا شد و از حدود سال ۱۳۸۰ شروع به نوشتن شعرهای اجتماعی کرد.
در سال‌های ابتدایی دهه‌ی ۸۰ شمسی، او با جمعی از دوستانش گروهی با نام گروه ۰۲۱ تشکیل داد. این گروه یکی از نخستین مجموعه‌های رپ فارسی بود که آهنگ‌هایش در فضای زیرزمینی منتشر می‌شد.
همکاری او با رضا پیشرو، هیچکس را به سرعت به چهره‌ای مطرح در میان جوانان تبدیل کرد.
نقطه عطف و شهرت
در سال ۱۳۸۵ آلبوم معروف او با عنوان «جنگل آسفالت» منتشر شد؛ اثری که بسیاری آن را آغاز رسمی رپ اجتماعی در ایران می‌دانند.
این آلبوم با آهنگ‌هایی مانند «یه مشت سرباز»، «بدون تو»، و «به من نگو دوست دارم» موج تازه‌ای در میان شنوندگان به راه انداخت.
ترانه‌های او تلفیقی از انتقاد اجتماعی، روایت زندگی خیابانی و دغدغه‌های نسل جوان بود.
سبک هنری و محتوای آثار
هیچکس را پدر رپ فارسی می‌دانند، چون او توانست مفاهیم واقعی هیپ‌هاپ را وارد زبان و فرهنگ ایرانی کند.
اشعارش پر از نماد، اعتراض و فلسفه‌ی شخصی است؛ از نقد نابرابری و فقر تا دغدغه‌های انسانی و عرفانی.
در بیشتر آثارش از ترکیب شعر کلاسیک فارسی با زبان محاوره‌ای استفاده می‌کند، که همین تلفیق سبک او را منحصر‌به‌فرد کرده است.
همکاری‌ها و نقش او در شکل‌گیری رپ فارسی
سروش لشگری با هنرمندانی چون رضا پیشرو ، بهرام نورایی ، یاس ، ابلیس (حصین) و دیگران همکاری داشته است.
او با راه‌اندازی استودیوی رِپ‌فورتی (021 Records) بستری را فراهم کرد تا استعدادهای تازه در رپ فارسی معرفی شوند.
بسیاری از رپرهای امروز، مسیر حرفه‌ای خود را با الهام از او آغاز کرده‌اند.
مهاجرت و ادامه‌ی فعالیت
سروش پس از افزایش محدودیت‌ها و فشارهای قانونی بر هنرمندان زیرزمینی، در سال‌های پایانی دهه‌ی ۸۰ از ایران خارج شد.
او مدتی در انگلستان اقامت داشت و در آنجا نیز به فعالیت موسیقی ادامه داد.
در این دوران آثاری مانند «یه روز خوب میاد»، «یه مشت سرباز ۲»، و «بازی» منتشر کرد که همچنان طرفداران زیادی دارند.
زندگی شخصی و دیدگاه‌ها
هیچکس همواره ترجیح داده زندگی شخصی‌اش را از رسانه‌ها دور نگه دارد.
در مصاحبه‌ها گفته است که برای او موسیقی یک ابزار بیان است، نه وسیله‌ی شهرت.
او باور دارد که هنرمند باید صدای نسل خود باشد و به جای تجمل، واقعیت را بیان کند.
آثار شاخص
از مهم‌ترین آثار او می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
• آلبوم جنگل آسفالت (۱۳۸۵)
• قطعه یه مشت سرباز
• بدون تو
• یه روز خوب میاد
• بازی
• توهم
تمامی این قطعات به نوعی بازتاب‌دهنده‌ی روحیه‌ی انتقادی و نگاه فلسفی سروش لشگری هستند.
⸻
در انتها؛
سروش لشگری (هیچکس) فقط یک خواننده نیست، بلکه جریان‌ساز و اندیشمندی است که مسیر رپ فارسی را دگرگون کرد.
او صدای نسلی شد که می‌خواست شنیده شود، و هنوز هم آثارش الهام‌بخش هنرمندان جوان است.
اگر بخواهیم از آغاز واقعی رپ فارسی سخن بگوییم، بدون شک نام هیچکس در صدر فهرست خواهد بود.
